کد مطلب:316666 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
مرد فرانسوی و روضه خوانی برای امام حسین
مرحوم حضرت حجةالاسلام شیخ محمد باقر واعظ نقل می كند: یكی از تاجران ایرانی مقیم پاریس در ماه محرم برای روضه خوانی امام حسین علیه السلام از من دعوت كرد تا به مراسم آن ها بروم.
[ صفحه 62]
در شب اول محرم یكی از جواهر فروشان فرانسوی با زن و بچه ی خود وارد مجلس عزاداری شد و از ایرانی ها خواست تا مرا به مجلس روضه امام حسین علیه السلام كه در منزل او برقرار بود ببرند.
همه ی آن ها از من اجازه خواستند و قبول كردم. وقتی از مراسم روضه خوانی ایرانی ها جدا شدم، ایرانی ها مرا به منزل مرد فرانسوی بردند و یك روضه برای آن ها خواندم، مرد فرانسوی از روضه خوانی من خیلی گریان و نالان شد؛ اما فارسی چیزی متوجه نمی شد و روضه خوانی تا شب عاشورا ادامه داشت.
در شب عاشورا دعاهای وارده و مستحبات را انجام دادیم. مرد فرانسوی گفت: لاقل در شب یازدهم به منزل من بیا تا نذر من كامل شود. وقتی روضه تمام شد یك صد لیره طلا برایم آورد، گفتم: تا وقتی علت نذر خود را برایم نگویی قبول نمی كنم.
آن مرد گفت: ماه محرم سال گذشته در شهر بمبئی هند، صندوقچه جواهراتم را دزدیدند، خیلی نگران بودم، زیر اتاق من جاده ی وسیعی بود كه مسلمانان ذولجناحی درست كرده بودند و با سر و پای برهنه سینه و زنجیر می زدند، من هم به جمع عزاداران پیوستم و با آن ها صاحب عزا شدم و نذر كردم كه اگر صندوقچه ی جواهراتم پیدا شود سال آینده هر كجا كه باشم صد لیره طلا برای نذر بدهم. هنوز چند قدمی با عزاداران حركت نكرده بودم كه شخصی جلوی من آمد و با رنگ پریده صندوقچه را به من داد وقتی در صندوقچه را
[ صفحه 63]
باز كردم و تمام آن ها را شمردم، هیچ چیز از آن كم نشده بود. [1] .
[ صفحه 62]
در شب اول محرم یكی از جواهر فروشان فرانسوی با زن و بچه ی خود وارد مجلس عزاداری شد و از ایرانی ها خواست تا مرا به مجلس روضه امام حسین علیه السلام كه در منزل او برقرار بود ببرند.
همه ی آن ها از من اجازه خواستند و قبول كردم. وقتی از مراسم روضه خوانی ایرانی ها جدا شدم، ایرانی ها مرا به منزل مرد فرانسوی بردند و یك روضه برای آن ها خواندم، مرد فرانسوی از روضه خوانی من خیلی گریان و نالان شد؛ اما فارسی چیزی متوجه نمی شد و روضه خوانی تا شب عاشورا ادامه داشت.
در شب عاشورا دعاهای وارده و مستحبات را انجام دادیم. مرد فرانسوی گفت: لاقل در شب یازدهم به منزل من بیا تا نذر من كامل شود. وقتی روضه تمام شد یك صد لیره طلا برایم آورد، گفتم: تا وقتی علت نذر خود را برایم نگویی قبول نمی كنم.
آن مرد گفت: ماه محرم سال گذشته در شهر بمبئی هند، صندوقچه جواهراتم را دزدیدند، خیلی نگران بودم، زیر اتاق من جاده ی وسیعی بود كه مسلمانان ذولجناحی درست كرده بودند و با سر و پای برهنه سینه و زنجیر می زدند، من هم به جمع عزاداران پیوستم و با آن ها صاحب عزا شدم و نذر كردم كه اگر صندوقچه ی جواهراتم پیدا شود سال آینده هر كجا كه باشم صد لیره طلا برای نذر بدهم. هنوز چند قدمی با عزاداران حركت نكرده بودم كه شخصی جلوی من آمد و با رنگ پریده صندوقچه را به من داد وقتی در صندوقچه را
[ صفحه 63]
باز كردم و تمام آن ها را شمردم، هیچ چیز از آن كم نشده بود. [1] .
[1] داستان هاي شگفت.